برای اندازه گیری آزمون انعطاف­پذیری عضلات کمر و عضلات خلفی ران، از آزمون نشستن و رساندن نوک انگشتان دست به پاها استفاده شد. در اجرا، شرکت کننده لازم بود روی زمین بنشیند و در حالی که پاهای او به موازات یکدیگر قرار گرفته اند ، کف پاهایش را به قسمت مخصوص دستگاه اندازه ­گیری تکیه دهد . پاها برهنه بوده و زانوها کاملاً راست هستند. در این آزمون لازم بود شرکت کننده با تلاش و صاف نگه داشتن زانوها، تا حدامکان دست­های خود را روی جعبه که مدرج و با مقیاس اندازه گیری(سانتی متر) بود، به طرف جلو بکشد. در این آزمون، شرکت کننده ها پس از استقرار، دست­های خود را درحالی که کف دست ها به طرف پایین بود و انگشتان به طرف جلو کشیده شده بود، چهار بار به طرف جلو کشیدند. سپس در کشش چهارم با حداکثر کشش، حداقل دوثانیه در همان وضعیت باقی­ماندند. در این مرحله، میزان کشش شرکت کنندگان بر اساس سانتی­متر اندازه گیری و ثبت گردید(۲۵).

۳-۶. یک نمونه از نحوه­ اجرای آزمون انعطاف­پذیری در تحقیق
۳-۷-۷. اندازه گیری چابکی
برای اندازه گیری فاکتور چابکی از آزمون دوی ۹×۴ متر استفاده شد. برای اجرای این آزمون، شرکت کننده باید با فرمان شروع یا استارت، ایستاده و پشت خط شروع قرار گیرد. سپس با علامت «به جای خود» حالت گرفته و با علامت «رو » شروع به حرکت نماید. پس از مسافت ۹ متر، تکه چوب اول را بردارد و سپس به نقطه شروع حرکت باز گردد و چوب را در پشت خط قرار دهد . بلا فاصله برگشت مجدد و برداشتن تکه چوب دوم از خط شروع با سرعت رد شود(البته نیازی به گذاشتن چوب دوم روی زمین نمی باشد). در این فرایند، زمان سنج(کرونومتر) با علامت «رو»شروع به کار نموده و با رد شدن سینه­ی آزمون شونده (پس از دو بار رفت برگشت) از خط پایان (که همان خط شروع می باشد) متوقف می شود. در این آزمون، بهترین رکورد آزمون شونده پس از دو بار به نام او ثبت گردید(۲۵).
۳-۷-۸. اندازه گیری تعادل
در این تحقیق از آزمون لک لک جهت ارزیابی تعادل شرکت کنندگان استفاده شد. در این آزمون شرکت کننده در سطح صاف بر روی یک پا می­ایستد و پای آزاد خود را تا سطح مچ پا بالا می برد و هر دو دستش را آزادانه در کنار بدن قرار می دهد. در این تحقیق، حداکثر زمانی که شرکت کننده روی پای خود ایستاد، اندازه گیری شد و هنگامی­که پای آزاد شرکت کننده روی زمین قرار گرفت، زمان متوقف گردید(۲۵). این آزمون دو بار در هر دو پا انجام گرفت و بهترین رکورد ثبت گردید. حداکثر زمان برای انجام تست ۶۰ ثانیه بود.
شکل۳-۷. یک نمونه از تصویر آزمون تعادل
۳-۷-۹. اندازه گیری هماهنگی
در این تحقیق، برای تست هماهنگی، از آزمون پرتاب به حلقه بسکتبال و دیوار جهت هماهنگی چشم و دست استفاده شد. در عمل شرکت کننده خواسته شد تا در فاصله معینی از دیوار بایستد وبه مدت ۳۰ ثانیه توپ را به بالای یک خط که موازی زمین ترسیم شده به صورت پاس سینه دودست پرتاب کند. تعداد توپ­هایی که بدون خطا پرتاب می شد و به محل درنظر گرفته شده در دیوار می خورد، به عنوان امتیاز آزمودنی ثبت گردید. همچنین، در در اجرای پرتاب به حلقه، آزمودنی ۱۰ پرتاب آزاد را از ۵ نقطه ی زمین و از هر نقطه دو بار انجام داد. از مجموع ۱۰پرتاب انجام شده به هرپرتاب موفق، دو امتیاز و به هر پرتاب ناموفق که گل نمی شد اما توپ به حلقه بسکتبال از بالا برخورد می کرد، یک امتیاز تعلق گرفت(۲۵). در این تست، حداکثر امتیازی که یک شرکت کننده می توانست کسب کند، ۲۰ امتیاز بود.
۳-۸. برنامه تمرین پیلاتس
برنامه ی تمرینی این تحقیق شامل سه مرحله بود. مرحله­ اول، گرم کردن شرکت کنندگان به مدت ۱۰ دقیقه و مرحله­ دوم شامل تمرینات پیلاتس بود که ۶۰ تا ۷۰ دقیقه انجام می­شد. در مرحله­ پایانی، ۵ دقیقه تمرینات سردکردن انجام می­گرفت. این برنامه به مدت هشت هفته متوالی و هر هفته ۳ جلسه در روزهای زوج هفته انجام شد. همچنین، در این تحقیق، تمرینات پیلاتس شامل حرکات ساده و هدفمند بود که بیشتر عضلات تنه را درگیر می­کرد و در سه وضعیت ایستاده، نشسته، خوابیده بر روی تشک انجام گرفت. برنامه تمرینی به شکلی بود که تمرینات از سطح ساده به پیچیده تعقیب گردید. همچنین، به منظور رعایت اصل اضافه بار، تکرار حرکات در هر جلسه نسبت به جلسه­ قبلی افزایش یافت؛ به طوری که از ۱۰ تکرار به ۵۰ تکرار رسید(۸). خلاصه برنامه تمرینی در جدول شماره ۳-۲ ارائه شده است.
جدول شماره ۳-۲. خلاصه پروتکل تمرینات پیلاتس