d08/13

a25/54

a70/16

** در هر ستون کلیه اعدادی که دارای حداقل یک حرف مشترک هستند در سطح یک درصد در یک گروه آماری قرار دارند. * تمام وزنها بر حسب گرم در گلدان و ارتفاع ها بر حسب سانتی متر است.
۴-۱-۲- تعداد ساقه گل جالیز:
نتایج آنالیز واریانس داده ها نشان داد که اثر موقعیت جغرافیائی و موقعیت بذر و تیمار کود شیمیایی بر تعداد ساقه گل جالیز در سطح یک درصد معنی دار است، اما اثر برهم کنش دو گانه و سه گانه آنها بر تعداد ساقه گل جالیز در سطح یک در صد معنی دار نشد( جدول شماره ۴-۱).
مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر موقعیت جغرافیائی بر روی تعداد ساقه گل جالیز در سطح یک درصد معنی دار است( جدول شماره ۴-۲ ) و بالاترین تعداد ساقه گل جالیز در بذرهای جمع آوری شده از ساوجبلاغ بدست آمد(۸۱/۹ عدد )، و بذر های جمع آوری شده از گرگان از نظر آماری در گروه دوم قرار گرفت(۲۵/۸ عدد).
مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر بذور واقع در موقعیت های مختلف سنبله گل جالیز بر تعداد ساقه گل جالیز در سطح یک درصد معنی دار است( جدول شماره ۴-۳) و بذور واقع در قسمت یک سوم پائین سنبله موجب بیشترین تعداد ساقه گل جالیز شد( ۱۶/۱۰ عدد)، کمترین تعداد ساقه گل جالیز از بذور واقع بر یک سوم بالائی سنبله گل جالیز بدست آمد(۰۲/۸ عدد).
مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر تیمار کود شیمیائی نیتروژنه بر تعداد ساقه گل جالیز در سطح یک درصد معنی دار است( جدول شماره ۴-۲۰) و بیشترین تعداد ساقه گل جالیز در تیمار سولفات آمونیوم بدست آمد( ۶۰/۹ عدد).
مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر برهم کنش موقعیت جغرافیائی گل جالیز× موقعیت بذر بر روی سنبله گل جالیز بر تعداد ساقه گل جالیز در سطح یک درصد معنی دار است( جدول شماره ۴-۵). بالاترین تعداد ساقه گل جالیز از منطقه ساوجبلاغ × قسمت پائین سنبله بدست آمد(۰۷/۱۱ عدد) و کمترین تعداد ساقه گل جالیز در تیمار گرگان× قسمت بالائی سنبله بدست آمد(۳۸/۷ عدد).
مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر موقعیت جغرافیائی× تیمار کود شیمیایی نیتروژنه بر تعداد ساقه گل جالیز در سطح یک درصد معنی دار است( جدول ۶-۴). بالاترین تعداد ساقه گل جالیز در موقعیت جغرافیائی ساوجبلاغ× کود فسفات آمونیوم و نیز موقعیت جغرافیائی ساوجبلاغ× نیترات آمونیوم( به ترتیب ۱۹/۱۰و ۰۵/۱۰ سانتی متر).
مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر موقعیت بذر در روی سنبله× تیمار کود شیمیائی نیتروژنه بر تعداد ساقه گل جالیز در سطح یک در صد معنی دار است و بالاترین تعداد ساقه گل جالیز به ترتیب در قسمت پائین سنبله× نیترات آمونیوم و قسمت پائین سنبله× سولفات آمونیوم مشاهده شد( به ترتیب ۶۶/۱۰و ۴۷/۱۰سانتی متر).
نتایج مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر برهم کنش سه گانه موقعیت جغرافیائی جمع آوری بذر× موقعیت بذر بر روی سنبله× تیمار کود شیمیائی نیتروژنه بر صفت تعداد ساقه گل جالیز در سطح یک درصد معنی دار است (جدول شماره ۴-۸). بالاترین تعداد ساقه گل جالیز در تیمار ساوجبلاغ× قسمت پائین سنبله× کود اوره بدست آمد(۶۹/۱۱سانتی متر) کمترین تعداد ساقه گل جالیز نیز در تیمار موقعیت جغرافیائی گرگان× قسمت بالای سنبله × کود اوره مشاهده شد( ۹۸/۵سانتی متر).
نتایج تحقیق محمودی فر و جم نژاد( ۱۳۸۹) نیز نشان داد که کود اوره موجب کاهش وزن خشک گل جالیز در حضور میزبانهای سیب زمینی و گوجه فرنگی می شود.
ابو ایرماله (Abu- Irmaileh, 1994) نشان داد که مقدار زیاد نیتروژن افزوده شده به خاک سبب کاهش نمو گل جالیز مصری O.aegyptiaca و O.crenata می شود.
به نظر می رسد شرایط خاک از نظر pH ،درجه حرارت ، املاح و سایر عوامل برای بقا و حفظ قوه نامیه و جوانه زنی بذر گل جالیز در منطقه ساوجبلاغ مناسب تر است.

موسوی و شیمی هم معتقدند که کودهای نیتروژنه با تاثیر گذاردن بر pH خاک طول عمر بذر گل جالیز را در داخل خاک تحت تاثیر قرار میدهند و بدین ترتیب استفاده از کودهای شیمیایی نیتروژنه سبب کاهش طول عمر بذر گل جالیز و قابلیت جوانه زنی آن میشود.
۴-۱-۳- وزن ترگل جالیز:
نتایج آنالیز واریانس داده ها نشان داد که اثر موقعیت جغرافیائی و تیمار کود شیمیایی بر وزن تر گل جالیز در سطح یک درصد معنی دار است، اما اثر موقعیت جغرافیایی و نیز اثر برهم کنش دو گانه و سه گانه آنها بر وزن تر گل جالیز در سطح یک در صد معنی دار نشد( جدول شماره ۴-۱).
مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر موقعیت جغرافیائی بر روی وزن تر گل جالیز در سطح یک درصد معنی دار است( جدول شماره ۴-۲ )و بالاترین تعداد ساقه گل جالیز در بذرهای جمع آوری شده از ساوجبلاغ بدست آمد(۹۶/۴۶ گرم در گلدان )، و بذر های جمع آوری شده از گرگان از نظر آماری در گروه دوم قرار گرفت(۲۰/۴۲ گرم در گلدان).
به نظر می رسد بذر های جمع آوری شده از منطقه ساوجبلاغ در شرایط بهتری قرار داشته و وزن تر گل جالیز در این مناطق بیشتر بوده است.
مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر بذور واقع در موقعیت های مختلف سنبله گل جالیز بر وزن تر گل جالیز در سطح یک درصد معنی دار است( جدول شماره ۴-۳) و بذور واقع در قسمت یک سوم میانی سنبله موجب بیشترین وزن تر گل جالیز شد ( ۵۰/۴۶ گرم در گلدان)، کمترین وزن تر گل جالیز از بذور واقع بر یک سوم پائینی سنبله گل جالیز بدست آمد(۰۰/۴۳).
مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر تیمار کود شیمیائی نیتروژنه بر وزن تر گل جالیز در سطح یک درصد معنی دار است( جدول شماره ۴-۲۰) و بیشترین وزن تر گل جالیز در تیمار نیترات آمونیوم بدست آمد( ۴۰/۴۹ گرم در گلدان) و کمترین وزن تر گل جالیز در تیمار اوره بدست آمد(۲۱/۴۰ گرم در گلدان).
عموم تحقیقات نشان داده است که گل جالیز از کود حاوی آمونیوم بهره بیشتری می برد و می تواند بهتر به میزبان متصل شود. نتایج محمودی فر و همکاران نیز موید این نتایج است.
مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر برهم کنش متقابل موقعیت جغرافیائی گل جالیز× موقعیت بذر بر روی سنبله گل جالیز بر وزن تر گل جالیز در سطح یک درصد معنی دار است( جدول شماره ۴-۵). بالاترین وزن تر گل جالیز در تیمار ساوجبلاغ × قسمت میانی سنبله بدست آمد(۷۰/۴۸ گرم در گلدان) و کمترین وزن تر گل جالیز در تیمار گرگان× قسمت پایینی سنبله بدست آمد(۲۴/۳۹ گرم در گلدان).
مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر موقعیت جغرافیائی× تیمار کود شیمیایی نیتروژنه بر وزن تر گل جالیز در سطح یک درصد معنی دار است( جدول شماره ۴-۶). بالاترین وزن تر گل جالیز در موقعیت جغرافیائی ساوجبلاغ× کود نیترات آمونیوم و نیز موقعیت جغرافیائی ساوجبلاغ× سولفات آمونیوم( به ترتیب ۵۵/۵۳و ۶۷/۵۰ گرم در گلدان).
مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر موقعیت بذر در روی سنبله× تیمار کود شیمیائی نیتروژنه بر وزن تر گل جالیز در سطح یک در صد معنی دار است (جدول شماره ۴-۷ )و بالاترین وزن تر گل جالیز به ترتیب در قسمت میانی سنبله× نیترات آمونیوم و قسمت بالایی سنبله× نیترات آمونیوم مشاهده شد( به ترتیب ۴۷/۵۱و ۵۰/۴۹ گرم در گلدان).
نتایج مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر برهم کنش سه گانه موقعیت جغرافیائی جمع آوری بذر× موقعیت بذر بر روی سنبله× تیمار کود شیمیایی نیتروژنه بر صفت وزن تر گل جالیز در سطح یک درصد معنی دار است(جدول شماره ۶-۸). بالاترین وزن تر گل جالیز در تیمار ساوجبلاغ× قسمت میانی سنبله× کود نیترات آمونیوم بدست آمد(۷۸/۵۵ گرم در گلدان) کمترین وزن تر گل جالیز نیز در تیمار موقعیت جغرافیائی گرگان× قسمت پایینی سنبله × کود فسفات آمونیوم مشاهده شد( ۴۶/۳۴ گرم در گلدان).
بیگدلی و همکاران(۱۳۷۴) با بررسی ترکیبات سنتزی متفاوت محرک جوانه زنی گل جالیز، نتیجه گرفتند که ترشحات گیاهان میزبان اثرات گوناگونی بر قابلیت جوانه زنی و رویش گل جالیز دارند و کودهای نیتروژنه سبب تغییر غلظت ترشحات گیاهان میزبان در محیطهای خاک شده و بدین ترتیب میزان جوانه زنی گل جالیز تحت تاثیر قرار می گیرد.
ابو ایرماله (Abu- Irmaileh, 1994) نشان داد که مقدار زیاد نیتروژن افزوده شده به خاک سبب کاهش نمو گل جالیز مصری O.aegyptiaca و O.crenata می شود.
بابائی و همکاران(۱۳۸۹) با بررسی چند نوع کود شیمیائی در کاهش خسارت گل جالیز به میزبان گوجه فرنگی، کودهای نیترات آمونیوم، فسفات آمونیوم و سولفات آمونیوم در سال های ۱۳۸۷ و ۱۳۸۸ بررسی کردند. نتایج نشان داد که تیمارهای سولفات آمونیوم و سولفات آمونیوم بهترین عملکرد گوجه فرنگی و کاهش رشد گل جالیز را در پی دارد
نتایج تحقیق وجوهی و جم نژاد ۱۳۸۹نشان داد که اثر نوع کود شیمیایی بر وزن تر گیاه انگل در سطح یک درصد معنی دار است. بالاترین وزن تر گیاه انگل در تیمار شاهد حاصل شد و کمترین آنها در تیمار اوره مشاهده شد.
۴-۱-۴– وزن خشک گل جالیز:
نتایج آنالیز واریانس داده ها نشان داد که اثر موقعیت جغرافیائی و موقعیت بذر و تیمار کود شیمیایی بر وزن خشک گل جالیز در سطح یک درصد معنی دار است، اما اثر برهم کنش دو گانه و سه گانه آنها بر وزن خشک گل جالیز در سطح یک در صد معنی دار نشد( جدول شماره ۴-۱).
مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر موقعیت جغرافیائی بر روی وزن خشک گل جالیز در سطح یک درصد معنی دار است( جدول شماره ۴-۲)و بالاترین وزن خشک گل جالیز در بذرهای جمع آوری شده از ساوجبلاغ بدست آمد(۸۰/۱۰ گرم در گلدان )، و بذر های جمع آوری شده از گرگان از نظر آماری در گروه دوم قرار گرفت(۷۰/۹ گرم در گلدان).
مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر بذور واقع در موقعیت های مختلف سنبله گل جالیز بر وزن خشک گل جالیز در سطح یک درصد معنی دار است( جدول شماره ۴-۳) و بذور واقع در قسمت یک سوم پائین سنبله موجب بیشترین وزن خشک گل جالیز شد( ۷۸/۱۰ گرم در گلدان)، کمترین وزن خشک گل جالیز از بذور واقع بر یک سوم بالائی سنبله گل جالیز بدست آمد(۶۶/۹ گرم در گلدان).
مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر تیمار کود شیمیائی نیتروژنه بر وزن خشک گل جالیز در سطح یک درصد معنی دار است( جدول شماره ۴-۲۰) و بیشترین وزن خشک گل جالیز در تیمار نیترات آمونیوم بدست آمد( ۳۶/۱۱ گرم در گلدان).
مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر برهم کنش متقابل موقعیت جغرافیائی گل جالیز× موقعیت بذر بر روی سنبله گل جالیز بروزن خشک گل جالیز در سطح یک درصد معنی دار است( جدول شماره ۴-۵). بالاترین وزن خشک گل جالیز در تیمار ساوجبلاغ × قسمت پائین سنبله بدست آمد(۸۳/۱۱ گرم در گلدان) و کمترین وزن خشک گل جالیز در تیمار گرگان× قسمت بالائی سنبله بدست آمد(۴۷/۹ گرم در گلدان).
مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر موقعیت جغرافیائی× تیمار کود شیمیایی نیتروژنه بر وزن خشک گل جالیز در سطح یک درصد معنی دار است( جدول شماره ۴-۶). بالاترین وزن خشک گل جالیز در موقعیت جغرافیائی ساوجبلاغ× کود نیترات آمونیوم بدست آمد( ۳۱/۱۲ گرم در گلدان)
مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر موقعیت بذر در روی سنبله× تیمار کود شیمیائی نیتروژنه بر وزن خشک گل جالیز در سطح یک در صد معنی دار است( جدول شماره ۴-۷) و بالاترین وزن خشک گل جالیز به ترتیب در قسمت پائین سنبله× نیترات آمونیوم و قسمت میانی سنبله× نیترات آمونیوم مشاهده شد( به ترتیب ۷۴/۱۱و ۵۱/۱۱ گرم در گلدان).
نتایج مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر برهم کنش سه گانه موقعیت جغرافیائی جمع آوری بذر× موقعیت بذر بر روی سنبله× تیمار کود شیمیایی نیتروژنه بر صفت وزن خشک گل جالیز در سطح یک درصد معنی دار است(جدول شماره ۴-۸). بالاترین وزن خشک گل جالیز در تیمار ساوجبلاغ× قسمت پائین سنبله× کود نیترات آمونیوم بدست آمد(۶۲/۱۳ گرم در گلدان) کمترین تعداد ساقه گل جالیز نیز در تیمار موقعیت جغرافیائی گرگان× قسمت بالای سنبله × کود اوره مشاهده شد( ۹۰/۷ گرم در گلدان).
نتایج بررسی وجوهی و جم نژاد(۱۳۸۹) نشان داد که اثر نوع کود شیمیایی بر وزن خشک ساقه گیاه آفتابگردان در سطح یک در صد معنی دار است و بالاترین وزن خشک ساقه آفتابگردان در تیمار کود اوره حاصل شد و کمترین آنها در تیمار شاهد مشاهده شد. با توجه به اینکه وزن خشک گل جالیز در تیمار کود شیمیائی اوره در کمترین میزان در بین کل تیمارهای کود شیمیائی بوده است، می توان چنین نتیجه گیری کرد که کاهش رشد گل جالیز در اثر این نوع کود شیمیائی سبب افزایش رشد و نمو آفتابگردان شده است.
بابائی و همکاران(۱۳۸۹) با بررسی چند نوع کود شیمیائی در کاهش خسارت گل جالیز به میزبان گوجه فرنگی، کودهای نیترات آمونیوم، فسفات آمونیوم و سولفات آمونیوم در سال های ۱۳۸۷ و ۱۳۸۸ بررسی کردند. نتایج نشان داد که تیمارهای سولفات آمونیوم وفسفات آمونیوم بهترین عملکرد گوجه فرنگی و کاهش رشد گل جالیز را در پی دارد.
۴-۱-۵– وزن تر برگ آفتابگردان:
نتایج آنالیز واریانس داده ها نشان داد که اثر موقعیت جغرافیائی و موقعیت بذر و تیمار کود شیمیائی و نیز اثر برهمکنش دوگانه موقعیت بذر روی سنبله ×کود شیمیایی بر وزن تر برگ در سطح یک درصد معنی دار است، اما اثر برهم کنش دو گانه و سه گانه آنها بر وزن تر برگ آفتابگردان در سطح یک در صد معنی دار نشد( جدول شماره ۴-۱).
مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر موقعیت جغرافیائی بر روی وزن تر برگ در سطح یک درصد معنی دار نیست( جدول شماره ۴-۲). این نتایج نشان میدهد که بذر های جمع آوری شده از دو منطقه جغرافیائی توان پارازیته کردن مشابهی داشته اند و به عبارت دیگر موقعیت جغرافیائی تشکیل بذر نقش موثری در کاهش رشد و نمو گیاه میزبان ندارد و بذور گل جالیز از هر منطقه ای که باشد به میزان همانندی سبب کاهش رشد و نمو میزبان می شود.
مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر بذور واقع در موقعیت های مختلف سنبله گل جالیز بر وزن تر برگ آفتابگردان در سطح یک درصد معنی دار است( جدول شماره ۴-۳) و بذور واقع در قسمت یک سوم بالایی سنبله موجب بیشترین وزن تر برگ شد( ۳۵/۱۶۶ گرم در گلدان)، کمترین وزن تر برگ از بذور واقع بر یک سوم پایینی سنبله گل جالیز بدست آمد(۷۵/۱۰۴ گرم در گلدان).
مقایسه میانگین داده ها نشان داد که اثر تیمار کود شیمیائی نیتروژنه بر وزن تر برگ در سطح یک درصد معنی دار است( جدول شماره ۴-۲۰) و بیشترین وزن تر برگ در تیمار فسفات آمونیوم بدست آمد( ۹۷/۱۴۴ گرم در گلدان).