اختلال ناشی از حادثه
۱۰۰
۷۰
۱۰۰
۷۰
جمع
نمودار شماره (۲-۱)
همانطور که در جدول و نمودار (۲-۱) مشاهده می شود داده ها مبنی بر این هستند که بین نمونههای انتخابی از بیماران مجرم، مجرمین مبتلا به انواع اختلالات شخصیتی با ارتکاب ۲۲جرم و درصد فراوانی ۳۱.۴ و پس از آن مجرمین مبتلا به انواع سایکوزها یا توهمات (ناشی از مواد یا الکل و در برخی موارد ضربه) با ارتکاب ۱۵جرم و درصد فراوانی ۲۲دارای بیشترین آمار ارتکاب جرم در بین نمونههای انتخابی از مجرمین میباشند و پس از این دو اختلال، مجرمین مبتلا به اسکیزوفرنی با فراوانی ۱۲مورد، اختلال دوقطبی نوع ۱و۲ با فراوانی ۶مورد، افسردگی اساسی با فراوانی ۵مورد، سایر اختلالات خلقی با فراوانی ۴مورد، عقب ماندگی ذهنی با فراوانی ۳مورد، اسکیزوافکتیو با فراوانی ۲مورد و در نهایت دمانس با فراوانی ۱مورد به ترتیب دارای بیشترین آمار ارتکاب جرم در بین نمونههای انتخابی هستند.
فراوانی ارتکاب جرم در نمونه انتخابی مجرمین مبتلا به انواع اختلالات شخصیت و سایکوز را میتوان بر اساس فراگیری این دو نوع اختلالات روانی در جمعیت عمومی و همچنین ویژگیهای روانشناختی این دو نوع اختلال تفسیر کرد، همانطور که در پژوهش ارتکاب سرقت در مبتلایان به اختلالات روانی، آقای محمدی بیان میدارند که مجرمین مبتلا به انواع اختلال شخصیت بیشترین درگیری را با انواع جرایم دارند (مراجعه کنید به پیشینه تحقیق مورد پنجم، صفحه ۱۴).
مبتلایان به اختلالات شخصیت خصوصآ اختلال شخصیت ضداجتماعی با داشتن الگوی نافذ بیاعتنایی و تجاوز به حقوق دیگران ، ناتوانی در تطبیق با هنجارهای اجتماعی و قانون شکنی، بیرحمی و پرخاشگری شدید در روابط با دیگران (که عمومآ این ویژگی در انواع دیگر اختلالات شخصیتی نیز دیده می شود) بسیار مستعد برای ارتکاب انواع جرایم هستند و عمومآ درصد تکرار جرایم خشونتبار نیز توسط آنان بسیار بالا توصیف شده است (دادستان، ۱۳۸۲، ص ۱۵۰).
همچنین به سبب بالا بودن نرخ مواد مخدر والکل برای افراد معتاد و اوضاع نابسامان اقتصادی آنها و همچنین نیاز مفرط آنان به دریافت آرامش کاذب توسط این مواد، بالابودن آمار سوءمصرف کنندگان مواد مخدر و الکل و به تبع آن، افزایش آمار ارتکاب انواع جرایم توسط این افراد دور از انتظار نیست.
توجه به این نکته نیز حائز اهمیت است که مصرف مواد و الکل، خطر دستگیری افرادی که مرتکب جرم میشوند را نیز افزایش میدهد، به همین دلیل آمار مجرمین مبتلا به سایکوز ناشی از مواد در نمونه انتخابی و به تبع آن جامعه بسیار بالاست.
لازم به ذکر میباشد که این نتایج با نتایج حاصله از مقاله شیوع و شدت جرایم در بیماران مبتلا به اختلالات روانی که در سال ۱۳۸۶ روی ۱۳۰مجرم بیمار توسط آقایان آرش قدسی، صفا مقصودلوو عبدالمجید بحرینیان انجام شده (مراجعه کنید به پیشینه تحقیق مورد سوم، صفحه ۱۳) و همچنین نتایج حاصل از مطالعاتی که روی یک نمونه ۱۱۹۵نفری که متهم به انواع جرایم بودند و تشخیص اختلالات شخصیت با بیشترین فراوانی (حدود ۴۰درصد از میان نمونههای انتخابی مجرمین) برای آنها صورت گرفته نیز هماهنگی دارد (همان، ۱۳۸۲، ص ۱۵۲).
گفتار دوم : شیوع انواع جرایم در نمونه
طبق جدول (۲-۲)، اینطور مشاهده می شود که ما شاهد ارتکاب انواع جرایم از جمله قتل، اختلال در نظم (که شامل جرایمی از جمله درگیری، چاقوکشی، تخریب، ورود به عنف و … میباشد)، جرایم مالی (که شامل دیه، مهریه و … میباش)، آدمربایی، سرقت، حمل مواد و مشروب، توهین و تهدید و همچنین تجاوز به عنف (زنا) بین نمونههای انتخابی در مجرمین هستیم و هرکدام از این مجرمین از طرف دادگاه برای تشخیص نوع اختلال روانی غالب بر آنها حین ارتکاب جرم، به پزشکی قانونی و سپس بیمارستان ابن سینا و حجازی مشهد ارجاع داده شده اند.
ذکر این نکته نیز ضروری است که نظر پزشکی قانونی و روانپزشکان بیمارستان روان برای دادگاه جنبه مشورتی داشته و هیچگاه الزامآور نخواهد بود.
جدول (۲-۲) نوع جرم
درصد فراوانی
فراوانی
نوع جرم
۱.۴
۱
آدم ربایی
۷.۱
۵
توهین
۱۸.۶
۱۳
سرقت
۲۳
۱۶
اختلال در نظم
۱۷.۲
۱۲
قتل