. برای مطالعه تفصیلی پیرامون بازشناسی عناصر معنایی عبد و رابطه عبد و رب به عنوان یک نهاد اجتماعی در انسان­شناسی اسلامی، ر.ک. به: عندلیبی، عادل (۱۳۸۵)، عبد؛ استعاره کانونی در انسان­شناسی قرآن، پژوهشنامه فلسفه دین، دوره ۴، شماره ۱. ↑

. رعد/ ۲۱؛ ملک/ ۱۲؛ فاطر/ ۱۸ ↑
. اعراف/ ۱۵۴ ↑
. فاطر/ ۲۹؛ صف/ ۱۰ ↑
. غافر/ ۲۷؛ ص/ ۱۶ و ۲۶ و ۵۳ ↑
. Parsons, Talcott (1966). Societies: Evolutionary and Comparative Perspectives, Englowood Cliffs, NJ: Preutice, Hall, P.24. ↑
. مانند قانون منع بکارگیری تجهیزات دریافت از ماهواره، مصوب ۱۳۷۳ ↑
. نجفی توانا، علی (۱۳۸۶)، تعارض و انسداد در سیاست جنایی‌ایران، فصلنامه تحقیقات حقوقی آزاد، پیش­شماره ۱، ص ۲۵۱. ↑
. «هیچ کس نمی­تواند اعمال حق خویش را وسیله اضرار به غیر یا تجاوز به منافع عمومی قرار دهد.» ↑
. «هیچ فرد یا گروه یا مقامی حق ندارد به نام استفاده از آزادی به استقلال سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، نظامی و تمامیت ارضی‌ایران کمترین خدشه­ای وارد کند و هیچ مقامی حق ندارد به نام حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور آزادی­های مشروع را، هرچند با وضع قوانین و مقررات، سلب کند.» ↑
.‌ایروانیان، امیر (۱۳۸۸)، سیاست جنایی؛ پیشینه تاریخی، ساختار و ویژگی­ها، در: تازه­های علوم جنایی (مجموعه مقاله­ها)، تهران: نشر میزان، ص ۱۰۱. ↑
. موارد ۲۸ و ۴۵ میثاق بین ­المللی حقوق مدنی و سیاسی. ر.ک. به: امیرارجمند، اردشیر و دیگران (۱۳۸۱)، مجموعه اسناد بین ­المللی حقوق بشر – اسناد جهانی، جلد اول، قسمت اول، تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی، صص ۱۰۴ و ۱۱۲. ↑
. در کشورمان نیز اساتیدی از‌این همین طیف وجود دارند و اتفاقاً و متأسفانه نفوذ و اثرگذاریِ فراوانی بر تحقیقات پیرامون سیاست جنایی در‌ایران دارند و به دانشجویان و محققان و نهادهای پژوهشیِ کشور همواره طبق رویکرد خود جهت می­ دهند. ↑
.‌ایروانیان، پیشین، ص ۶۷. ↑
. ر.ک. به: شاکری گلپایگانی، طوبی (۱۳۸۰)، فقه جزا و سیاست جنایی، مطالعات راهبردی زنان، شماره ۱۱، ص ۷۹. ↑
. حسنی، سید حمیدرضا و مهدی علی پور (۱۳۹۰)، پارادایم اجتهادی دانش دینی، چاپ دوم، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ص ۷۱. ↑
. ر.ک. به: حسینی، سید محمد (۱۳۸۳)، سیاست جنایی در اسلام و جمهوری اسلامی‌ایران، تهران: دانشگاه تهران و سمت، ص ۸۶. ↑
. قیاسی، جلال الدین (۱۳۸۵)، مبانی سیاست جنایی حکومت اسلامی، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ص ۴۶. ↑
. رضایی، عبدالعلی (۱۳۹۱)، الگوی شبکه­ ای ساختار تولید علوم انسانی- اسلامی، در: مجموعه مقالات همایش تحول در علوم انسانی، تهران: انتشارات کتاب فردا، ص ۵۲۳. ↑
. حضرت‌ایت­الله العظمی خامنه­ای، بیانات در دیدار فضلای حوزه علمیه، ۲۹/۱۰/۱۳۸۲ ↑
. یعنی تنها به محتوای ابواب فقهی، نظیر قضاء و شهادت و نکاح و طلاق و حدود و قصاص و دیات و… ↑
. منشی­پوری، محمود (۱۳۹۰)، نیروهای جهانی­ساز و بومی­ساز فرهنگ و حقوق بشر در‌ایران، مطالعات بین ­المللی، سال هفتم، شماره ۴، ص ۵۸. ↑
. خرمشاد، محمدباقر و علی آدمی (۱۳۸۸)، انقلاب اسلامی، انقلاب تمدن­ساز؛ دانشگاه‌ایرانی، دانشگاه تمدن­ساز، تحقیقات فرهنگی، شماره ۶، ص ۱۷۱؛ و نیز ر.ک. به: آراسته­خو، محمد (۱۳۸۶)، وامداری غرب نسبت به شرق به ویژه اسلام و‌ایران، چاپ پنجم، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی. ↑
. نصر، سید حسین (۱۳۸۱)، اسلام و تنگناهای انسان متجدد، ترجمه انشاءالله رحمتی، چاپ دوم، تهران: نشر سهروردی، ص ۱۸۵. ↑
. زارعیان، مریم و خدیجه سفیری (۱۳۹۰)، علوم انسانی بومی بر مبنای منطق فازی، دانشگاه اسلامی، سال ۱۵، شماره ۱. ↑
. Scribner, J & Fusarelli, L. (1996) Rethinking the Nexus between Religion and Political Culture, Education and Urban Society, Vol. 28, No. 3, P. 71. ↑
. حکمت نیا، محمود (۱۳۸۴)، بومی سازی نهادهای حقوقی با رویکرد اسلامی، فقه و حقوق، شماره ۷، ص ۶۲. ↑
. ر.ک. به: موصللی، احمد و لوؤی صافی (۱۳۸۸)، ریشه ­های بحران روشنفکری در جامعه عربی، ترجمه پرویز آزادی، تهران: انتشارات پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی. ↑
. Law and Order Theory ↑
. Broken Windows Theory ↑
. “Three Strikes and You Are Out” Theory ↑
Crime Risk Management Theory ↑
. برای مطالعه تفصیلی پیرامون‌این تقابل، بنگرید به: توحیدفام، محمد و مرضیه حسینیان (۱۳۸۸)، فراسوی کنش و ساختار (تلفیق کنش و ساختار در اندیشه گیدنز، بوردیو و‌‌هابرماس)، تهران: نشر گام نو. ↑
. برای مطالعه تفصیلی پیرامون نحوه کاربست داده ­های جرم­ شناسی در سیاست جنایی، ر.ک. به: فرجیها، محمد (۱۳۸۲)، جنبه­هایی از تأثیر یافته­های جرم­ شناسی بر سیاست جنایی، مدرس علوم انسانی، شماره ۲۸. ↑
. Howard, G. (2000). Theory, Method, and Data in Comparatice Criminology, Measurement and Analysis of Crimeand Justice, Measurement and Analysis of Crime and Justice, No. 4, P. 145. ↑
. سیداصفهانی، سید حسام­الدین (۱۳۹۲)، درآمدی بر مبانی و اهداف جرم­ شناسی تطبیقی در چشم­انداز جهانی ­شدن، در: دایره المعارف علوم جنایی، تهران: نشر میزان، ص ۷۵۶. ↑
. Newburn, T. (2007). Introduction to Criminology & Criminal Justice, Routledge & Willan Publishing, P. 869. ↑
. آریآیینیا، مسعود (۱۳۸۸)، درآمدی بر بومی­سازی دانش؛ امکان یا امتناع، در: درآمدی بر علوم انسانی انتقادی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، ص ۷. ↑
. صادقی، ابراهیم (۱۳۹۱)، بررسی رویکرد مخالفان علم بومی، در: مجموعه مقالات همایش تحول در علوم انسانی، تهران: انتشارات کتاب فردا، ص ۶۴۰. ↑
. باقری، شهلا (۱۳۸۷)، علوم انسانی- اجتماعی از بحران تا بومی­سازی: انتقادات و راهکارها، حوزه و دانشگاه، سال ۱۴، شماره ۵۴، ص ۵۷. ↑
. اشتراوس، لئو (۱۳۸۸)، جامعه‌شناسی فلسفه سیاسی، ترجمه محسن رضوانی، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ص ۱۶. ↑
. فرهنگ اندیشه انتقادی (۱۳۸۶)، ویراسته­ی مایکل پین، ترجمه پیام یزدانجو، چاپ سوم، تهران: نشر مرکز، ص ۶۰۰. ↑
. راسخ، محمد (۱۳۸۶)، مدرنیته و حقوق دینی، نامه مفید، شماره ۶۴، ص ۱۳. ↑
. Sellers, M. (2003) Republican Legal Theory, the History, Constitution and Purposes of Law in a Free State, New York: Palgrave Macmillan, P. 14 & 96. ↑
. شهابی، مهدی (۱۳۸۸)، از حقوق سنتی تا حقوق مدرن؛ تأملی در مبانی تحول نطام حقوقی، نامه مفید، شماره ۷۶، ص ۷۷. ↑
. خلیلی، اسماعیل (۱۳۸۸)، علوم انسانی نوین در‌ایران، در: درآمدی بر علوم انسانی انتقادی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، ص ۲۵۱. ↑
. Kincaid, H. (2002) Social Science, in: Machamer, P. and Slbrestein, M. (eds.), The Blackwell Guide to the Philosophy of Science, Blackwell Publishers, P. 84. ↑
. Net widening ↑
. Davis, J. E. (2009) Medicalization, Social Control, and the Relief of Suffering, in The New Blackwell Companion to Medical Sociology (ed W. C. Cockerham), Oxford: Wiley-Blackwell, P. 219. ↑
. Bhambra, G. (2009) Rethinking Modernity: Postcolonialism and the Sociological Imagination, New York: Palgrave McMillan, P. 92. ↑
. برای مطالعه تفصیلی زمینه ­های فلسفی و اجتماعی نظریه­ های جرم­ شناسی، ر.ک. به: وایت، راب و فیونا هینس (۱۳۸۷)، درآمدی بر جرم و جرم­ شناسی، ترجمه میرروح الدین صدیق بطحایی اصل، تهران: نشر دادگستر. ↑
.راسخ، محمد (۱۳۸۶)، مدرنیته و حقوق دینی، نامه مفید، شماره ۶۴، ص ۲۳. ↑
. نهضت­های اجتماعیِ مولّد جرم­ شناسی­های مارکسیستی، آنارشیستی، پوپولیستی، فمینیستی، پسالیبرالیستی، واقع­گرایی حقوقی آمریکایی، عقلانیت ارتباطی- انتقادیِ فرانکفورت؛ برای مطالعه تفصیلی پیرامون همه نحله­های اجتماعیِ کلاسیک و مدرن و پسامدرنِ منتقد سیاست جنایی دولتها، ر.ک. به: جعفری، مجتبی (۱۳۹۲)، جامعه ­شناسی حقوق کیفری؛ رویکردهای انتقادی به حقوق کیفری، تهران: نشر میزان. ↑
. بنگرید به‌آیین­ نامه­ ها و بخشنامه­های ریاست وقت قوه قضاییه در دهه ۸۰ و تأکید مداوم بر مفاهیمی چون اصلاح و درمان، حبس­زدایی، کیفرزدایی و… که قضات نیز عملاً چاره‌ای جز پایبندی به آن نداشتند؛ ولو می­دانیم علی­الظاهر ریاست رئیس قوه قضائیه بر قضات، ریاست اداری است نه قضایی. ↑
. والزر، مایکل (۱۳۸۷)، تفسیر و نقد اجتماعی، ترجمه مرتضی بحرانی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، ص ۱۱. ↑
. اثرپذیری قضات از سلائق و علائق خود در تفسیر حکم قانون پیرامون مسائلِ ظاهراً ساده و غیرمناقشه ­برانگیزِ حقوق جزا نظیر تقصیر کیفری، جرم مادی صرف، انگیزه و… ↑
. Think Tank، مقصود مؤسسه­های تخصصی علمی است که مجهز به وسایل و دستگاه­های علمی پیشرفته هستند. ↑
. Kumar, K. (1987). Utopia and Anti-Utopia in Modern Times, Oxford: Blackwell, P. 390. ↑